Wielka Pokuta, czyli sobotnie spotkanie tych, którzy 15 października br. mogli pojechać do Częstochowy i chcieli przeprosić Boga za grzechy osobiste i grzechy narodu, zgromadziła na jasnogórskich błoniach wielkie tłumy. Wraz z innymi pielgrzymami klika sióstr z ostrzeszowskiego klasztoru, także wzięła udział w tym wydarzeniu.
Pewnie każdy wyniósł z niego trochę coś innego. Dla niektórych może najbardziej wybrzmiały słowa wielokrotnie powtarzane w konferencji o. Enrique i o. Antonello (misjonarzy wspólnoty Przymierze Miłosierdzia), o tym, by działać teraz, nie wracać zbytnio do przeszłości i nie wybiegać za mocno w przyszłość. Działać, bo są ludzie, których tylko ja spotkam. Działać, bo są ludzie, którzy usłyszą tylko mój głos. Działać na miarę darów, którymi każdego z nas hojnie, pragnie obdarzać Pan. „Bóg nie kocha cię mniej niż Jana Pawła II. Bóg nie kocha cię mniej niż Matkę Teresę z Kalkuty” mówił o. Enrique. Przywołał także słowa z Dzienniczka św. Siostry Faustyny, która prosiła: „Jezu poślij Świętego, by uratować Polskę”, a Jezus jej odpowiedział: „Świętą będziesz ty”. Z każdym z nas świat się może zmienić, bo każdy z nas to wszechświat.
Dla kogoś innego, szczególne znaczenie mogło mieć świadectwo ks. Piotra Glasa, egzorcysty na co dzień pracującego w Anglii, czy też udział we Mszy Świętej. Jeszcze ktoś inny ukoił serce i wzmocnił ducha szczególnie może w trakcie wieczornej modlitwy pokutnej, kiedy to Pan Jezus w Najświętszym sakramencie przechadzał się wśród wiernych. A wszystko odbywało się pod czułym okiem Matki, uradowanej przybyciem tylu głodnych jej Syna dusz. Nastrój modlitwy udzielał się wszystkim. Niech Bóg hojnie wynagrodzi trud pomysłodawcom i organizatorom tego wydarzenia. Warto było tam być! Warto być otwartym na zaproszenia Ducha Świętego!
