Klasztor z duszą
Pobernardyński Zespół Klasztorny w Ostrzeszowie, obecnie Sióstr Nazaretanek, zwany przez mieszkańców miasta i okolic „Klasztorkiem”, to miejsce z prawie 400-letnią duszą.
Ojcowie Bernardyni
Jego pierwsi gospodarze- Bernardyni, przybyli do Ostrzeszowa już w 1629 roku, na zaproszenie szlachty z powiatu ostrzeszowskiego. Przy pomocy Fundatorów (Dobrodziejów), zbudowali najpierw drewniany klasztor, zniszczony w czasie potopu szwedzkiego, a następnie w latach 1660-1740, do dzisiaj istniejący, zespół murowany. Obiekt konsekrowano (poświęcono) w 1741 roku. Prężną działalność oo. Bernardynów w ostrzeszowskim środowisku, przerwał dekret rządu pruskiego z 1816 roku, zakazujący zakonom przyjmowania nowych adeptów do życia zakonnego, w efekcie czego, gdy w 1834 roku zmarł ostatni gwardian o. Bernard Meissner i miejsce opustoszało, rząd pruski skasował klasztor. W następnych latach, budynek klasztorny przeznaczono na szkołę katolicką, potem ewangelicką, mieszkali w nim także nauczyciele, a po 1919 r. przeznaczono go na przytułek, natomiast świątynia stała się kościołem filialnym ostrzeszowskiej fary.
Siostry Nazaretanki
Po odzyskaniu niepodległości ojcowie Bernardyni zrzekli się zespołu klasztornego, który został urzędowo 
przekazany Zgromadzeniu Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu. Pierwsze siostry przybyły do Ostrzeszowa w 1933r. i rozpoczęły działalność apostolską w wynajętych budynkach w mieście, w postaci prowadzonego przedszkola, gimnazjum i liceum, a także internatu. Równocześnie w zniszczonym klasztorze prowadzone były prace remontowe. Przerwał je wybuch II wojny światowej, w czasie której obiekt zajęli Niemcy z zamiarem przebudowania go. Na szczęście nie zdążyli.
Po zakończeniu wojny, siostry reaktywowały działalność przedszkola i rozpoczęły gruntowny remont zespołu klasztornego, który od 1946 roku stał się domem nowicjatu, czyli miejscem przygotowania do życia zakonnego dla kolejnych pokoleń Nazaretanek. Po zlikwidowaniu (przez władze komunistyczne) w 1954 roku przedszkola, siostry zaangażowały się w pracę parafialną. W 1987 roku udało się otworzyć przy klasztorze tzw. „Przechowalnię” dla dzieci do lat trzech, która najpierw przekształciła się w dwuoddziałowe przedszkole, a w 1992 roku zyskała charakter publiczny, z pełnymi prawami państwowymi. Równocześnie, na przestrzeni lat 1962-1992, w obiekcie dokonywano niezbędnych remontów.
Pobernardyński Zespół Klasztorny dzisiaj
W opinii osób przybywających dzisiaj do ostrzeszowskiego klasztoru, jest to miejsce otwarte i tętniące życiem. Stanowi swego rodzaju centrum duchowości, edukacji i kultury.
Przy klasztorze działa:
- Przedszkole Sióstr Nazaretanek im. Dzieciątka Jezus
- Stowarzyszenie Najświętszej Rodziny
- Duszpasterstwo Młodzieży Nazaretańskiej
- Fundacja Zabytkom Na Ratunek „NAZARET”
- Zespół Muzyki Dawnej „Jubilo”
- Muzeum klasztorne
- odbywają się Warsztaty edukacyjne dla dzieci i młodzieży
- są organizowane koncerty muzyki kameralnej w ramach cyklu „Perły w koronie”
- są organizowane festyny historyczno- kulturalne.
Ponadto Siostry katechizują i starają się odpowiadać na potrzeby osób przybywających do klasztoru. Od 2010r. trwa także kompleksowy remont zabytkowego obiektu, który z każdym rokiem, dzięki Bożej Opatrzności, a także ludzkiej pomocy i życzliwości pięknieje coraz bardziej.
Jako Siostry Nazaretanki, pragniemy, by t
o miejsce z prawie 400-letnią duszą, jak za czasów bernardyńskich, tak i dzisiaj, stanowiło duchową przystań dla wszystkich, którzy w ciszy klasztornej, po burzach świata i osobistego życia, szukają ukojenia w Bogu i ludzkiej życzliwości. SERDECZNIE ZAPRASZAMY!!!