Niezmiennie co roku, 1 sierpnia, w Godzinę „W” ujmuje mnie cisza, jaka przeplata się z dźwiękiem syren przypominających o bohaterskim zrywie sprzed 74 już lat. Czy w Warszawie, czy w Ostrzeszowie, czy w jakimkolwiek innym miejscu, serce napełnia mi się jakąś tęsknotą za całym ładunkiem nadziei, wiary, brawury, czy wręcz szaleństwa, jakie musiało towarzyszyć uczestnikom tamtej pamiętnej chwili 1 sierpnia 1944 roku. „Cisza jest głosów zbieraniem”, jak pisał Cyprian Kamil Norwid. Życzę sobie i wszystkim Ludziom dobrej woli, by cisza Godziny „W” Roku Pańskiego 2018, zaowocowała w nas i pośród nas nowym zapałem w czynieniu dobra, tam, gdzie jesteśmy i pośród tych, wśród których żyjemy i pracujemy.
Tegoroczne obchody Godziny „W” w Ostrzeszowie, rozpoczęte przy Pomniku Harcerskim, znalazły swoje dopełnienie w Mszy św., sprawowanej przez Księdza Kapelana Władysława Kozerę w kościele klasztornym pw. św. Michała Archanioła. Pomyśleli o niej Ostrzeszowscy Harcerze ZHR. Bardzo Wam dziękujemy za to, że przypomnieliście nam, iż zwrócenie się w modlitwie ku Panu Bogu, jest punktem wyjścia najbardziej szalonych, prawych i szlachetnych poczynań. Niech Pan Bóg zatem wspomaga nas w czynieniu dobra, bez kalkulacji, czy coś z tego będziemy mieć, czy nie, tak jak nie kalkulowali Powstańcy Warszawscy i Jedenaście Sióstr Nazaretanek, które dokładnie rok przed wybuchem Powstania, 1 sierpnia 1943 roku, oddały swoje życie w nowogródzkim lesie. Czyniąc dobro, bez kalkulacji, i tak coś zawsze będziemy z tego mieć. Każdy, kto tak robi wie, o czym mówię, bo uczynione dobro wraca do nas pomnożone wielokrotnie. Niech Męczennicy Powstania Warszawskiego i Męczennice z Nowogródka orędują za nami u Pana Boga, byśmy byli ulegli Jego natchnieniom do czynienia dobra, albowiem to On sam jest w nas sprawcą i chcenia i działania, zgodnie z Jego wolą (por. Flp 2,13).
s. Agata Podniesińska.
